अलिकडे माहीममधे,पश्चिमेकडील स्टेशनसमोरच्या मिया महमद छोटानी मार्गावर एक छोटे हाॅटेल नव्याने सुरू झाले. दर्शनी भागावर लावलेली 'कॅफे इराणी चाय' ही पाटी व बाहेरून दिसणारी जुन्या इराणी हाॅटेलसारखी सजावट व आतल्या टेबल खुर्च्या व आरसे इराणी हाॅटेलच्या बाजाचे! माहीममधे तशी सर्व प्रकारच्या खाण्याची सोय! मोगलाईचा मजा लूटनेके लिए शहनाझ हाॅटेल, खान्स्, जावेदभाईस् दिल्ली दरबार, आॅल टाईम फेव्हरीट चायनीजसाठी फाईव्ह स्पाईस्, लकी ड्रॅगन, गोव्यातील समुद्र किनार्ऱ्यावर नेऊन उभे करणारे सुशेगाद गोमंतक तर केरळला सरळ घेऊन जाणारे स्नेहा, घरची आठवण करून देणारे पोटोबा, थोडे पुढे शिवाजी पार्क कडे सरकले की जगातील उत्तम मिसळीचे माहेरघर 'आस्वाद', चायनीज जेवणातला अंतिम शब्द 'जिप्सी' अशी किती नावे घ्यावी, नावे घेऊनच पोट भरून जावे अशी ही खवैयांना आपलीशी करणारी नगरी म्हणजे माहीम! परंतु जाता येताना हे 'कॅफे इराणी चाय' लक्ष वेधून घेऊ लागले. शेवटी एकदाचा शिरलोच आंत! अनिकेत हाॅटेल सुरू झाल्यापासूनच्या महिन्याभरातच तीन वेळा भेट देऊन आलेला व हाॅटेलच्या प्रेमातच पडलेला! हाॅटेल अगदी बिनचूक इराणी हाॅटेलच! अगदी टेबल क्लाॅथ ही चौकड्यांच्या डिझाईनचा व गल्ल्यावरच अंड्यांचे ट्रेही ठेवलेले! गल्याच्या वर मागील बाजूस काही बुजुर्ग व्यक्तींचे जुने ब्लॅक अॅंड व्हाईट फोटो टांगलेले व आरशांवरती नक्षीही जुन्या पध्दतीची! भिंतीवरच्या बोर्डवर गिऱ्हाईकांना येथे काय करू नये हे हलक्या दमबाजीच्या भाषेत सांगणाऱ्या सूचना हे सारं एखाद्या जुन्या इराणी हाॅटेललाच शोभणारं! आॅर्डर दिल्याप्रमाणे अगदी तत्परतेने अकुरी बुर्जी, खिमा पाव व चिकन बिर्याणी समोर आली. समोर आलेल्या ह्या चवदार पदार्थांचा आस्वाद घेताना मोहमद हुसेन कॅफेता मालक टेबलादवळ आला "क्या साहब अच्छा लगा? त्याने अदबीने विचारलं? आपण ही जुनी परंपरा सादर करताना आपल्या ग्राहकांना ती कितपत रूचतेय ह्याचा अंदाज त्याला घ्यायचा असावा. 'बहोत खूब' माझ्या तोंडातून अगदी सहज शब्द बाहेर पडले. "आपने ये बहोत अच्छा किया, हमारा बचपन, हमारे जवानीकी यादें आपने फिरसे ताजा कर दी" मी त्याला म्हणालो व तो ही सुखावला. "क्या है ना सर, सौ के उपर कुछ साल हुए हमारी फैमिली इसी हाेटल के धंधे में थी, पांच होटलोंमे मेरे दादा पार्टनर थे. आहिस्ता बंबई की सभी इरानी होटल बंद होने लगे और हमारा भी धंधा खत्म हो गया. बंबईमें कुल मिलाकर दो सौ के उपर इरानी होटलें थी अब सिर्फ पैंतीस बची है लेकीन इतना तो मालूम था बंबई के लोग इरानी का खाना बहोत पसंद करते है इसलिए फिर से हिंमत करके ये होटल चालू किया हूॅं और रिस्पाॅन्स बढिया है" मोहम्मद हुसेन समाधानाने सांगत होता. मोहम्मद बोलत असतानाच, चित्रा सिनेमा समोरच्या कॅफे सिटीत मित्रांसोबत पानी कम चहा घेत,सुखदु:खाच्या गप्पा रंगवत, ज्यूक बाॅक्समधे १० पैशाची नाणी टाकत, पुन्हा पुन्हा ऐकलेली 'प्यार किया तो डरना क्या', सारंगा तेरी याद में, मुझ को इस रात की तन्हाई में आवाज ना दो, अशी एकापेक्षा एक सरस गाणी माझ्या मनांत रेंगाळू लागली होती. परळ नाक्यावरच्या फिरदोसी रेस्टाॅरन्टमधल्या दर्शनी भागातील मोठ्या काचेचेय
No comments:
Post a Comment